Døpru forsøgnirnar um eitt gamlamannasamfelag í Føroyum um nøkur ár gerast uppaftur daprari av uppskotinum hjá Fólkaflokkinum um at skatta eftirlønargjaldið nú, tí hvør skal gjalda til samfelagið tá flestu borgarar landsins eru pensionistar, ið ikki rinda skatt av síni eftirløn? Fólkaflokkurin roynir seg nú við einum uppskoti um flatskatt. Ljóðar jú tølandi, tí hvør vil ikki rinda minni skatt – men hvørjar broytingar ætlar Fólkaflokkurin at fremja, fyri at fíggja hetta? Tey vilja vera við, at tað eru ikki tey lægst løntu, sum skulu gjalda. Samstundis ger Samtak vart við, at láglønti løntakarin fær 500 kr. meira um mánaðin, meðan tann sum forvinnur eina millión fær góðar 10.000 kr. […]
Í hesum døgum reikar ein hópur av valevnum kring alt landið og lovar bæði eitt og annað. Tey flestu eru so sera samd um at vit skulu hava skattalættar, útbúgving, gransking, sjúkrahús… og niðurstøðan tykist vera, at fyri at røkka hesum so skulu vit líka fyrst økja um uttanlandsskuldina, møguliga tøma nakrar grunnar til onkur spekulativ átøk, og so um nøkur ár, so fer hetta at síggjast aftur, helst, kanska… Soleiðis gongur høvuðsrákið, og ilt er at gera mun á flokkum. Teir eru allir eins, og eingi valevni tora at ganga ímóti hesum ráki. Vit veljarar fáa pappír og kort við lovorðum, og javnaðarflokkurin gevur reyðar rósur, júst sum javnaðarflokkurin […]
Minnist eina søgu hjá Carl Barks, har dunnurnar strembaðu eftir at finna staðið har ælabogin endaði, tí har skuldi standa ein krukka av gulli. Henda søgan rann fram fyri meg aftur, nú eg hugdi út og sá hvar ælabogin endar: beint niður í Hotel Hafnia. Vónandi stendur gullkrukkan ikki undir hotellinum, men er at finna í tænastustøðinum og dygdini. Má heldur fara at kanna málið, og byrja í matstovuni. Tað plagar at vera gott, og kanska ælabogin var eitt slag av boðbera um, at nú er langt síðan seinast.